Ντρίν - Ντρίν το καμπανάκι

Το θέμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός, αλλά ποιους και πόσους αυτός θα εκπροσωπεί και προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Το μήνυμα από την κάλπη ήταν και παραμένει ξεκάθαρο όσο και επίκαιρο. Ο κόσμος ζητάει μια αριστερή στροφή του χώρου. Αποτελεί αυτό αφετηρία νέων πρωτοβουλιών. Αποτελεί στοιχείο προς εκμετάλλευση και προς νέα νικηφόρα πορεία.
Το παράδοξο ωστόσο παραμένει πως η λαγνεία της εξουσίας φέρνει στο προσκήνιο ανθρώπους τουλάχιστον ενδιαφέροντες και από αυτούς πρωτοστατούν οι προβληματικότεροι.
Δεν πρόκειται κανείς πολιτικός με όποιο βεληνεκές και αν διαθέτει να παραμείνει αδιάφορος εμπρός στην αλαζονεία της εξουσίας. Δεν υπάρχει περίπτωση πολιτικός άνδρας να περιμένει ως μικρό παιδί – νήπιο – να του απονείμουν τα εύσημα οι πολιτικοί του φίλοι και αντίπαλοι. Δεν νοείται να υφίστασαι στον πολιτικό στίβο της χώρας για τη μακροβιότερη υψηλότερη θέση στην διακυβέρνηση της και να ζητάς ή να απαιτείς να σε επιβεβαιώσουν, να σε επιβραβεύσουν γι’ αυτό οι σύντροφοί σου. Μόνον η Ιστορία επιβραβεύει.
Μιας και ο λόγος για τον πρώην Πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη, ας ανοίξουμε το θέμα. Φίλος καλός, πολύ καλός, μου ανέλυσε τις προηγούμενες ημέρες την πολιτικοκοινωνική του θέση. ‘ Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πληρώνει τώρα τις << δημοκρατικές του διαδικασίες >>, όχι και τόσο δημοκρατικότητα μέσα στα στελέχη σου, πρέπει κάποιος να κάνει κουμάντο’ μου ανέφερε μεταξύ άλλων. Μου ανέπτυξε την θέση του για την κατάσταση σήμερα του κινήματος, που και οι δύο ανήκουμε. : Ο Σημίτης ήταν ο καλύτερος Πρωθυπουργός της χώρας, με τα έργα που έκανε και την διαχείριση που είχε στο κόμμα. Ο καλύτερος, μακράν όλων των άλλων που έχουμε δει μεταπολιτευτικά. Του καταλογίζω όμως, λέει ο φίλος, - όχι πως διαφωνώ – την σημερινή κατάσταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί κατάφερε τον κόσμο, τον Ελληνικό λαό ολόκληρο να λέει : Ποια η διαφορά μεταξύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. = καμία. Εκεί μας οδήγησε ο εκσυγχρονισμός του κ. Σημίτη. Την δεδομένη λοιπόν στιγμή, του Μάρτη του 2004, πρόλαβε η Ν.Δ. και αγκάλιασε τον μεσαίο χώρο, τονίζοντας πως μόνον η πολιτικής της εκφράζει τους κεντρώους.
Οδυνηρός συνδυασμός, ορατά τα αποτελέσματα.
Και τώρα τι ; Εδώ δεν μου απάντησε, αλλά συμφώνησε με την δική μου άποψη, που θα ξεδιπλωθεί παρακάτω.
Ας αφήσουμε για πολύ λίγο τον πρώην και ας έλθουμε στον Μελλοντικό Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον κ. Βενιζέλο. (αυτοχαρακτηρισμός). Τι λέγαμε πριν για τους προβληματικότερους.
Με την δέουσα προσοχή διάβασα την Διακήρυξη του κ. Βενιζέλου. Μια έκθεση ιδεών κατάλληλη και αρμόζουσα σε μαθητές Λυκείου ή έστω πρωτοετής φοιτητές στα φιλολογικά. Θέμα : Τι ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλετε. Ομολογώ πως τα πήγε πολύ καλά, καλύτερα από ότι περίμενα ή περιμέναμε αν θέλετε οι περισσότεροι από εμάς. Δεν χρειάστηκε να επέμβουμε στον Υπουργό Παιδείας ( α, ρε, έχουμε τα μέσα τώρα, τα κονέ ). Δεν διέγνωσα τίποτα το χειροπιαστό στο εγχείρημα αυτό του κ. Βενιζέλου. Οι μόνες αισθήσεις μου που ερεθίστηκαν ήταν αυτές της ακοής άντε και της όρασης. Η αφή αποκοιμωμένη λαχταρούσε να υπάρχει κάτι το απτό, το άμεσα υλοποιήσιμο, να αγγίζετε τέλος πάντων. Ουδέν. Μηδέν. Άλλωστε του το αναγνωρίζουμε όλοι. Είναι καλός στον λόγο, στα λόγια. π.χ. ……. Θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ που στηρίζει και προωθεί μία οικονομία εξωστρεφή και ανταγωνιστική, ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης, «πράσινο», βασισμένο στην καινοτομία και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου…… Εμπρός …. ποιος ήρθε ……. Πάρτο αλλιώς . . . θα βρεις . . . .
Διαβάζαμε με τον γιό μου χθες το βραδάκι, τα μαθήματά του. 3η Δημοτικού, κλείνουν ρήματα, ουσιαστικά, όσο μπορούν βέβαια. Αναλογιζόμουν, διαβάζοντας. Το θέλουμε του κ. Βενιζέλου είναι πληθυντικός αριθμός, πτώση ονομαστική του ρήματος ΘΕΛΩ. Ο κ. Βενιζέλος λέει λοιπόν θέλουμε ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιατί εγώ εισπράττω στα αυτιά μου ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άγνωστο πόση βλακεία με δέρνει, μα έτσι το αφουγκράζομαι. Στοιχειωδώς ειλικρινής, σας το καταθέτω.
Θεωρείται από μεγάλη μερίδα του κόσμου, πως είναι πιθανόν, είτε επικρατήσει ο ένας ή ο άλλος υποψήφιος, το κίνημα ύστερα από όσα προηγήθηκαν, να παραμείνει διχασμένο σε επίπεδο όχι μόνο στελεχών αλλά και οπαδών. Ενστερνιζόμενος την άποψη αυτή θεωρώ τούτη την στιγμή πως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει αρχηγό. Η εξήγηση, η απόδειξη είναι απλοϊκή, σχεδόν κωμική.
Ένας μεσόκοπος κύριος αφού κατάφερε να πείσει όσους και όσες έπρεπε, πως πάει επιχειρηματικό ταξίδι στην Βουλγαρία, ξεκίνησε για να απολαύσει μασάζ, σάουνες και spa στον παράδεισο της γείτονας χώρας. Φτάνοντας και με τις απαραίτητες συστάσεις, βρίσκεται μπροστά σε ένα τριώροφο κτίριο που η θέα του και μόνο σε σκανδαλίζει. Προχωράει στα ενδότερα και μια κυρία, κατά τα άλλα μια χαρά, του εξηγεί : Στον 1ο όροφο τα πράγματα είναι απλά. Λίγο μασάζ από τις καλλονές μας και τίποτα άλλο. Στον 2ο όροφο το μασάζ γίνεται με αιθέρια έλαια μέσα στην σάουνα και κάνετε ότι θέλετε αφού μας το ζητήσετε και μας πληρώσετε. Στον 3ο όροφο είναι τα δύσκολα. Αν αντέξετε. Γίνονται τα πάντα από τους πάντες. Καλή σας διασκέδαση. Ανεβαίνει ο μεσόκοπος κύριός μας, στον 1ο όροφο. Αντικρίζει μια κοπελίτσα και έναν κύριο. Ο κύριος του εξηγεί : Τρέχω, Τρέχεις. Ντρίν το καμπανάκι, σταματάμε. Κάνουμε το διάλλειμά μας, καφέ – τσιγάρο – νεράκι. Ντρίν το καμπανάκι Τρέχω, Τρέχεις. Σε πιάνω σε @&%άω. ( Καταλήγουν πολλά ρήματα σε – άω , το χτυπάω, το μιλάω, το κοιτάω, διαλέξτε όποιο θέλετε, σίγουρα βρήκατε το σωστό ) Αν δεν σε πιάσω σε μια ώρα σε αναλαμβάνει να σε … περιποιηθεί η κοπέλα. Πάρα πολύ καλά τα πήγε ο κύριος, ξεθάρρεψε και τροχάδην για τον 2ο όροφο. Μπαίνει στην σάουνα και περιμένει. Πάλι ένας κύριος συνοδευμένος από 6 πανέμορφα κορίτσια του εξηγεί : Τρέχω, Τρέχεις. Ντρίν το καμπανάκι, σταματάμε. Μόνον για 2 λεπτά. Ξανά. Τρέχω, Τρέχεις. Ντρίν το καμπανάκι, σταματάμε. Τρέχω, Τρέχεις, σε πιάνω σε @&%άω. Αν καταφέρεις σε 1,5 ώρα να μην σε πιάσω σε αναλαμβάνουν και οι 6 αυτές κοπελάρες και είσαι άρχοντας. Λίγο, πολύ λίγο ζορίστηκε ο κύριος αλλά τα κατάφερε και βασανισμένος από ομιλίες - συσκέψεις – διακηρύξεις – τρέξιμο ανεβαίνει αισίως στον 3ο όροφο. Κοιτάει δεξιά, κοιτάει αριστερά κανείς. Από την απέναντι πόρτα ξεπροβάλει ένας μαύρος. Ναι, ναι ένας αράπης, μόνον με μια πετσέτα στην μέση του, η οποία σαφώς και δεν μπορούσε να κρύψει επαρκώς τα χαρίσματά του. Ο προικισμένος δίμετρος αράπης τον πλησιάζει κλείνει την πόρτα πίσω του και του εξηγεί : Τρέχω, άμα θες τρέχεις άμα δεν θέλεις δεν με νοιάζει. Σε πιάνω , σε @&%άω. Καμπανάκια, γυναίκες και βλακείες εδώ δεν έχει.
Ο κάθε κύριος φιλόδοξος θέλει να φτάσει και στον 3ο όροφο. Το θεωρεί λογικό και αναφαίρετο δικαίωμά του. Δεν τον ενδιαφέρει αν κάνει κάπου, σε κάποιους ζημιά. Η ζημιά έγινε. Το γυαλί ράγισε, τσάκισε, έσπασε. Σήμερα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπάρχει διάσπαση άσχετα αν κάποιοι δεν την βλέπουν ή δεν θέλουν να την δουν. Όποιος διορατικά μπορεί να δει και την επόμενη μέρα από τις 11 του Νοέμβρη επιβεβαιώνει το αυτονόητο, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει διασπαστεί.
Είναι ανάγκη τούτη την ώρα ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου να κάνει την υπέρβαση. Πρέπει να τραβήξει μπροστά με οποιοδήποτε τίμημα. Να κάνει μια μάζωξη όπως την προχθεσινή στην κοινοβουλευτική του ομάδα και στο τέλος που τους αφήνει πάντα το καλό – το κερασάκι – να τους …. εξηγήσει :
Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαι και θα παραμείνω εγώ. Διαδικασίες, εκλογές και 11 Νοεμβρίου εδώ δεν έχει. Τέτοια θα βρείτε στους πιο κάτω ορόφους.
ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΕΧΕΙ ΑΡΧΗΓΟ.
Όποιος θέλει ας ακολουθήσει, όποιος θέλει ας κατεβεί στους κάτω ορόφους, μακριά από το κίνημά μας. Δεν σας χαρίζω το δικαίωμα μέσα από τα σπλάχνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ζητάτε νομιμοποίηση των φιλοδοξιών και προσδοκιών σας. Βγείτε έξω από το μαντρί και παλέψτε μόνοι σας. Όσοι προωθηθούν στην έξοδο θα ξελαφρώσουν το κίνημα και πλέον εμείς, όλοι εμείς, ανασυντασσόμενοι θα ορίσουμε υγιή πορεία, νικηφόρα πορεία. Σας ευχαριστώ.

Γεώργιος ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου.

Η κίνηση του Βενιζέλου. Τακτική - αποτελέσματα

Το βράδυ της 16 Σεπτεμβρίου 2007, το ίδιο βράδυ των εκλογών και αφού σιγουρεύτηκε πρώτα ποικιλοτρόπως ο ίδιος ο εμπνευστής του, μας προέκυψε το ¨δόγμα¨ Βενιζέλου.
Αν δεν είναι δόγμα σίγουρα είναι πλήγμα, αν όχι προβοκάτσια, για να μην πούμε αλαζονική φιλοδοξία ή και κίνημα αγνώστων λοιπών στοιχείων, τέλος πάντων όπως και να ονομαστεί η κίνηση Βενιζέλου για αγαθών προθέσεων κίνηση δεν την κόβω.
Την επόμενη των εκλογών θεωρήθηκε πως ο κ. Βενιζέλος λειτούργησε ως ανάχωμα (φυσικά όχι λόγω όγκου) στην πορεία διάλυσης του ΠΑΣΟΚ που υφίστατο ως εκδοχή και ως λογικό επακόλουθο των εκ λαού δοθέντων αποτελεσμάτων. Κατόρθωσε η κίνηση Βενιζέλου να ενθυλακώσει όλη την κατήφεια των ψηφοφόρων του κινήματος και η μόνη ενασχόληση των Ελλήνων πολιτών – στο σύνολό τους πλέον – να συζητούν για την κίνηση αυτή και όχι για τα θλιβερά αποτελέσματα του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, είπαν κάποιοι.
Όλα αυτά δεκτά και αν μη τι άλλο λογικά στη σφαίρα των δυνητικών εξελίξεων και ορατών κρίσεων. Επιδερμικά όμως και κυρίως ειπώθηκαν από ανθρώπους που μέχρι της 15 του Σεπτέμβρη προς τα αλλού ετύρβαζαν. Άρα ανησυχητικό, μηδόλως δε ευκαταφρόνητο το γεγονός της εκ του αποτελέσματος αποσαφήνισης των θέσεων των.
Η ουσία όμως, θα μου επιτρέψετε, είναι αλλού.
Το μεδούλι έχει νοστιμιά, αλλά μέχρι να το βρεις προϋποτήθετε κόπος.
Ο άοκνος κόπος των απανταχού δημοσιογράφων που υπηρετώντας το λειτούργημά τους, γράφουν και ξαναγράφουν, λεν και ξαναλέν αυτές τις μέρες, άλλα δείχνουν στο αδηφάγο πλήθος. Η ουσία της κίνησης Βενιζέλου τοποθέτησε σε νέα βάση – ισχυρότερη ; - την πολιτική ζωή αυτού του τόπου.

• Ο κ. Βενιζέλος κατόρθωσε να διχάσει όχι μόνον τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως την εκλογική βάση του. Με την καχυποψία του έδωσε την δυναμική που ΔΕΝ χρειαζόταν ΤΩΡΑ το ΠΑΣΟΚ για μια προβληματική συνέχεια.
  
• Η απαξίωση του Προέδρου του κινήματος, κυρίως ως θεσμός, τον οδήγησε και συνεπώς όλους όσους στηρίζουν την κίνησή του, σε θέση υπαίτιου για την απαλοιφή των όποιων περιθωρίων συνεννόησης τυχόν θα είχαν ο νικητής με τον ηττημένο.
  
• Ο υπόγειος πόλεμος που προσπάθησε να επιβάλλει και μέσω των Blog (προσωπικό & υποστηρικτών του) μην παρουσιάζοντας κανένα αρνητικό μήνυμα, από κανέναν, ποτέ, έφερε στις τάξεις του κινήματος τους δημοσκόπους και τις μετρήσεις, γεγονός που ποτέ δεν χρειάστηκε στο « όλον ΠΑΣΟΚ » ακόμη και όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου καρατομούσε υπουργούς εν πτήση.
  
• Δημιούργησε με την κίνησή του ο κ. Βενιζέλος πολιτική σύγχυση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ σαφώς με τους αντιπάλους του, αλλά και με τα στελέχη που τον στηρίζουν, διερωτώμενοι οι τελευταίοι γιατί και ως πότε θα τον στηρίζουν αν δεν απολάβουν αυτό ακριβώς που ζητούν, την στιγμή που το ζητούν όπως ο αρχηγός τους έπραξε. Ισορροπίες εύθραυστες μα κυρίως ιδιοτελείς.
  
• Έδωσε την de facto αναγνώριση του όποιου συντρόφου ως μίασμα μέσα στους κόλπους της παράταξης, δοθέντος της υποστήριξη του συντρόφου αυτού στον αντίπαλο, βλέπε Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου.
  
• Κέρδισε ο κ. Βενιζέλος με την κίνησή του στις 16 του Σεπτέμβρη την απόλυτη εσωστρέφεια να πλανάτε για . . . καιρό πάνω από το κίνημα, μην δεχόμενος ή μη κατανοώντας ο χαρισματικός, κατά τα άλλα, αυτός ηγέτης πως θα την διαχειριστεί ο ίδιος αν ο θεός τον αξιώσει να γίνει μια μέρα Πρόεδρος του κινήματος. Και άντε αυτός αντέχει. Ρώτησε όμως ως όφειλε κανένα υποστηρικτή του ΠΑΣΟΚ αν ήθελε το κέρασμα αυτό της εσωστρέφειας. Μάλλον όχι γιατί αν ρωτούσε ή αν θυμόταν καλύτερα θα γνώριζε πως το κίνημα πέρασε κρίσεις αλλά τις πέρασε ήπια και πάνω απ’ όλα συντροφικά και όχι δια περιφοράς χείριστης, στα κανάλια και τα χείλη των νεοελλήνων.
  
• Πρόταξε το { ΕΓΩ }, αψηφώντας το { ΕΜΕΙΣ }, οικειοποιώντας την τάση του εκλογικού σώματος για μια άμεση λύση. Το έκανε άστοχα και άκαιρα, σίγουρα δε και ανιστόρητα μιας και το άλλο μεγάλο κόμμα εξουσίας άλλαξε 5 αρχηγούς και υπέστη 5 εκλογικές ήττες, χωρίς να διαταραχθεί η ενότητα του κόμματος. Επέβαλλε ο κ. Βενιζέλος την διάσπαση της συνοχής του ΠΑΣΟΚ. Με την . . . θέση που πήρε.
  
• Η πολιτική του παρακαταθήκη τέθηκε και δεν είναι υπό αμφισβήτηση. Νομιμοποίησε τον κάθε πολίτη που ακολουθεί τα κοινά και μετέχει σε αιρετές διαδικασίες ( Δήμους, Νομαρχίες, Επιμελητήρια, Συνδικαλιστικούς φορείς, Πολιτικά κόμματα ) να τοποθετείται ανοιχτά κατά του συνυποψήφιού του – αρχηγού - μόλις αυτός χάσει την μάχη που από κοινού έδιναν. Να τον κατηγορεί και να τον προσβάλλει, αυτός που τον στήριξε για αρχηγό, αλλά τώρα τον λοιδορεί προσβλέποντας στην προσωπική του ανέλιξη.

Οι αιτιάσεις είναι πολλές και σαφώς ακόμη αδιευκρίνιστες, μα δεν αποτελεί λαϊκό έρεισμα ο κ. Βενιζέλος. Έτσι ο ίδιος το αποφάσισε, έτσι το έκρινε και σίγουρα θα το πάει έως τέλους. Δεν πιστεύω πως την 11η Νοεμβρίου αν δει πως δεν του βγαίνουν τα κουκιά, θα αποσυρθεί ή θα συνταχθεί με τον Γιώργο Παπανδρέου, για το καλό του κινήματος. Δεν θέλω να το πιστέψω, για κανέναν άνθρωπο αυτό. Εκτός από τον Ευάγγελο Βενιζέλο.